Okuldaki İlk Gün


 

Okulun ilk günü çok heyecanlıydı. Çünkü ilk defa okula gidecekti. Kıyafetlerini dolaptan çıkarırken yeni olduğu için pırıl pırıl parlıyordu. Sanki onun için bir hazine kıymetindeydi. Hazırlandı ve annesi ile okula gittiler. Annesi ona okul bahçesine kadar eşlik etmişti. Zira artık büyümeliydi. Kendi kendine sınıfına gidebilmeyi öğrenmeliydi. Birazcık hüzünlenmişti. Ama en çok da kardeşinden ayrıldığı için üzülüyordu. Ablasının gittiğini gören küçük çocuk ağlamaya başlamıştı. Annesi ise;

 

 

—Canım ablan artık büyüdü ve birazcık bizlerden ayrılacak ama birkaç saat sonra biz yine buraya gelerek onu eve götüreceğiz. Ağlama bakalım

Deyince küçük çocuk susmuştu. Sınıfa girince sınıf çok kalabalık değildi. Ama biraz çekiniyordu ki, öğretmenleri geldi.

—Evet, küçük öğrencilerim. Hepiniz ne kadar tatlı olmuşsunuz. Dışarıda anne ve kardeşler merak içerisinde ama sizler onların rahat olarak evlerine dönmelerini istiyor iseniz yeni arkadaşlarınız ile konuşmaya başlamalısınız. O zaman sizin yalnız olmadığınızı anlayacak ve gideceklerdir.

Bu uyarının ardından çocuklar birbirleri ile tanışmaya başlamıştı.

—Unutmadan artık bu saatlerde yeni kardeşleriniz yaşıtlarınız ve ben de sizin büyük ablanız olacağım. Unutmayın çocuklar ilk dersimiz kardeşlik; yani tüm sınıfımın birbirleri arsındaki bağ. Hepiniz ayrı karakterlersiniz ama farklı olarak birbirinizi kabul ederek benimsemeli ve sevmelisiniz.

İlk gün olanları annesine anlatınca annesinin içi rahatlamıştı. Çünkü yeni bir yerde eğer kızı yalnız kalsa idi bu onun zorlanacağı bir durum olacaktı. Bir iki gün sonra tüm sınıf birbirine alışmıştı. Gerçekten de kardeşlik duygusu ve farkları olsa da o farkların önemli olmadığını anlayan çocuklar büyük bir bağ ile birbirlerine bağlanmışlardı.

 

 



Yorumlar

255 karakter kaldı

Üye girişi yap ve yorumla » Üyeliksiz yorumla »