Nur Kampı

Çok heyecanlı, bir o kadar da endişeliydim. İlk kampım olacaktı bu benim. Annemi özleyecek miydim yoksa orada çok mu eğlenecektim bilmiyordum. Kampın bir önceki günü hazırlanmaya başladım bu sefer de orada nasıl giyinmeliyim diye aklıma bir soru takıldı ama yine de zar zor hazırlandım annemin yardımıyla. Akşam oldu, hep kampı düşündüm uyuyamadım.

Sabah olunca aceleyle çıktık. Annemler beni bıraktılar, o anda daha çok endişelenmeye başladım. Sonra ablalarımızı gördüm Nur içinde gülüyorlardı, bize şefkatle yaklaştılar. İlk dersimiz çok güzel ve anlayacağımız şekilde geçti. Ders aralarımızda  ilahi söylüyor ya da oyun oynuyorduk, sonra akşam oldu. Tabi ilk gecemiz diye konuşmaktan uyuyamadık. Ertesi gün kahvaltıda nerdeyse sevdiğimiz her şey vardı. Kampa ve arkadaşlarıma çok alıştım. Sürprizler de vardı kampta. Pastalar, tatlılar hep gönderiliyordu bize... İlk kampım süperdi. Takii son gün kampım bitene kadar. Ağladım alışmıştım çünkü, ablalardan ayrılmayı hiç istemiyordum. Oradaki bütün kardeşlerimle iyice sarıldık ve ayrıldık. Eve geldiğimde çok değişik hissettim ama kamptaki yaptığımız şeyleri uygulamaya çalıştım çok güzel ve eğlenceli bir kamptı. Risale-i Nurları tanıma ve Nur Talebesi olma yolunda yeni bir adım attığımı hissettim. İlk kampımdı ve 9 yaşındaydım şimdi 11 yaşandayım ve 7 kampa katıldım elhamdulillah 

Yazan: ZEYNEP EBRAR KIZILCAN