Pıt pıt pıtırdak ile vız vız vızırdak..
Bir zamanlar çok uzaklar da gülen yüzler bahçesi adında bir yer varmış.Gülen yüzler bahçesinde sinekler inekler,çiçekler böcekler,neşe için de yaşarlarmış.
Üzüntü nedir bilmezlermiş. Pıtırdak ve vızırdak ta bu bahçelerin en neşeli
birbirlerini çok seven iki arkadaşıymış.
Gittikleri her yere beraber gider,şarkılar söylerler,o çiçek senin bu çiçek benim gezerlermiş.Güzel yemyeşil bir bahar günün de yine yola koyulmuşlar..
Pıt pıt pıtırdak kelebeğimiz:
Pıt pıt kelebeğim
Çiçekleri severim
Allah'tır tek sahibim
Kaç çeşit renkteyim
Göz alır desenlerim
Dokunmayın narinim
İpekli bir böceğim..
diye şarkısını söylerken
Vız vız vızırdak arımız başlamış şarkısına:
Vız vız arıyım
Siyah ile sarıyım
Çocukların balıyım
Şeker şerbet taşırım
Şifa dolu kovanım
Sakın ha kızdırmayın
İğnemi çıkarırım.
Diye diye kendilerine çiçek dolu güzel bir bahçe bulmak için yollarına devam etmişler. Derken karşılarına bol çiçekli, yem yeşil,elmaların armutların,kavunların ,karpuzların yetiştirildiği bir bahçeye gelmişler.
Gelmişler gelmesine ama burada ki bütün çiçeklerin meyvelerin boyun büküp ağladığını görmüşler.Hepsi üzüntüden çiçek açmaz ,meyve vermez neşelenmez olmuşlar. Çok mutsuz oldukları her hallerinden belliymiş.İkisi de bu duruma çok şaşırmış.
-vızzzz vızzz hey arkadaşlar neden bu kadar üzgünsünüz vızzzz
vızzzzzz diye sormuş vızırdak arımız.
Hepsi insanların kendilerine olan ilgisizliklerinden,şükürsüzlüklerinden,bencilliklerinden şikayetçi olduklarını dile getirmişler.
Elma söz almış arkadaşlarından izin alıp
Benim adım elma
Bismillah demeden bakma tadıma
Kırmızım var, yeşilim var, sarım var
Maşallah demeden bakma bana
Kavun ile karpuz vermişler kafa kafaya başlamışlar ağlamaya
Topraktan çıkartılırız mevsimimiz yaz
''Ol'' der oluveririz yapmayız naz
Bizi yiyen susuzluk duymaz
Rabbini tanımayan yer yer doymaz
Binbir renkte çiçekleriz
Sabah akşam zikrederiz
Budur bizim vazifemiz
Yorulmak nedir bilmeyiz
İnsanlara cennet bahçeleri müjdeleriz
Benim adım sinek
Bakın ne de temizim
Bu insanlar ne zman görecek
Zannetmeyin boş boş gezerim
Bir çok vazifem var bilin isterim
Ben küçücük bir solucanım
Topraklardır benim vatanım
Başım sürekli secdededir
Hiç durmaz namaz kılarım
Bu insanlar ne de nankör
Bizleri görmüyorlar ne güzel nimetleriz
Hiç şükretmiyorlar ne kadar bereketliyiz
Ne de cömerttir verir Rabbimiz
Biz insanlara çok kırıldık bilinmiyor kıymetimiz...
Diyerek üzüntülerini paylaşmışlar vızırdak ve pıtırdak ile...Ve o bahçeyi hep birlikte terk etmişler .Gülen yüzler bahçesinde kendilerine neşe verecek,kendilerini çok sevecek insanların olduğu diğer bahçelere doğru yola koyulmışlar..
Aman ha arkadaşlar bizler kıymetlerini bilelim elimizdeki nimetlerin.
Gülen yüz bahçesinde neşe ile gezelim hem neşelenelim hem neşelendirelim.
Daima şükredelim.
Kainatı küstürenlerden değil coşturanlardan olalım.
Yorumlar
-
14 Şubat 2014, Cuma - 17:53
Bu çocuklar nasıl bir şey
-
08 Şubat 2014, Cumartesi - 21:36
bütün yazılar çok güzel hepsini okudum ve şu anda bir daha bir daha okuyorum
-
25 Ocak 2014, Cumartesi - 12:46
e.zeynep
MaşaAllah çok güzel bir yazıydı Semra abla gerçekten çok beğendim :)
-
24 Aralık 2013, Salı - 16:10
biz nasıl yazıyoruz çook yazasım vaaar!?
-
17 Şubat 2013, Pazar - 06:02
Çok güzel bir yazı çok beğendim :side: :) [color=fuchsia][/color]
-
07 Nisan 2011, Perşembe - 19:55
Çok güzel yazmış yazarımız Sema abla yazar biliyormusunuz.. Çok güzel olmuş :)