Hava çok sıcaktı. Şimdi suyun kıymetini daha iyi anlamıştı. "Allah'ım bu dünyada su nimetini hiç kimseden esirgeme" diye dua ederken kardeşi geldi.

—Abi kendi kendine ne konuşuyorsun?

—Farkına vardığım nimetlerin şükrünü ediyorum. Sen bunu anlayamazsın. Çünkü oruçlu değilsin bıdık ama üç dört yıl sonra bunların sen de farkına varacaksın.

—Neyin farkına varacağım peki abi?

—Suyun

—Suyun mu?

—Evet, büyük bir nimet olduğunu anladım ve ancak onu kaybederek belli sınırlar var iken anlayabildim.

—Dediğini pek anlayamıyorum abi...

—O da oruç tuttuğun zaman anlayacağın bir şey. Haydi şimdi senin anlayacağın şeyi yapalım. Oyun oynayalım

—Oleyyy, tamam canım ağabeycim

—Seni gidi anlayınca ne mutlu oluyorsun bak

—Evet