Rabbimi Tanıyorum

Ben daha küçüktüm. Annem ve babam hep, “Allah her şeyin yaratıcısıdır” diyorlardı. Merak ediyordum Allah’ı. Durmadan sorular soruyordum. Annem babam da hiç sıkılmadan sorularıma cevap veriyorlardı.

Ne kadar çok şey öğrendim Rabbimiz hakkında. Mesela en sevdiğimiz meyveleri Allah yaratıyor, o sulu sulu portakallar çamurlu topraktan çıkıyor. Kocaman bir portakal ağacı, tek bir portakal çekirdeğinin içinde saklı sanki... Ufacık bir çekirdek, toprağa atılınca dev gibi bir ağaç oluyor. Üzerinde bir sürü dal, yüzlerce çiçek ve meyve veriyor.

Sonra hayvanlar… Allah ne kadar güzel yaratıyor onları. Kediler mesela çok sevimli, kuşlar çeşit çeşit, kelebeklerin kanatları rengârenk.

Aynada yüzüme bakıyorum. Kaşlarım, gözlerim, burnum hepsi birbirine uygun ve orantılı. Vücudum da öyle. Bir insan resmine bakın, ortasından uzunlamasına bir çizgi çizsek iki tarafı da birbirinin aynısı.

Allah bize gökyüzüne bakın diyormuş Kur’an’da. Ben de uzayı araştırdım. Biz sadece güneş, ay ve yıldızları görüyoruz. Ama gökyüzü uçsuz bucaksız; öyle büyükmüş ki. Bizim gördüğümüz yıldızlar gibi milyarlarca yıldız daha varmış. Hepsi de gökyüzünde dönüp duruyor. Hem de hiç birbirleriyle çarpışmadan.

Düşünüyorum da bütün bunlar kendiliğinden oluşamaz. Her yerde ve her şeyde bir düzen var. O zaman bu düzeni de yaratan biri var. İşte o sonsuz güç sahibi olan Rabbimiz.

Bize içtiğimiz suyu, yediğimiz meyveleri, sebzeleri, ailemizi, sevdiklerimizi veren Allah. Bize öyle çok nimet vermiş ki, sayamayız bile. Bizden istediği de bu nimetler için O’na şükretmemiz. Merhametli, sevgi dolu olmamız, insanları, bitkileri, hayvanları, tüm yarattıklarını sevmemiz.

Ve en önemlisi de güzel ahlâklı olmamız. Çünkü dinimizin güzel ahlâk olduğunu söylüyor Peygamberimiz(asm).