Resimdeki çocuğun adı Ahmet'tir. Yufka açan babaannesi, tatlıları tepsiye döşeyen ise annesidir.

Ahmet daha dört yaşında. Babaannesine soruyor:

'Ramazan ne zaman gelecek?'

'Yarın gelecek' diyor sevinçle babaannesi. 'Gözümün nuru Ramazan gelecek.'

İçi kıskançlıkla doluyor Ahmet'in. Sokağın başında oturan Ramazan gelecek diye evde tatlılar yapılıyor, börekler açılıyordu.

'Vay Ramazan vay!' diyor hırsla. 'Daha sümüğünü silmeyi bile bilmiyorsun.Ama annemle babaannem seni çok seviyor.Bilirim ben sana yapacağımı?'

Sessizce gidip mutfaktan merdaneyi alıyor, diğer eline de süpürgeyi.. Sonra kapının ardına gizleniyor; Ramazan gelince adamakıllı dövmek için. Onu, tam techizat kapının ardında gören annesi gülümsüyor:

'Ne yapıyorsun Ahmet?'

'Hiiç!' diyor içini çekerek. 'Sokağın başındaki Ramazan gelsin, onu döveceğim.'

Annesi şefkatle onu kucağına alıyor ve Ramazan'ın ne olduğunu ona anlatıyor.

Çizen: Hatice VANLI