Korona Günlüğüm

Merhaba adım Canan. 

Tam 2 aydır evdeydim.Annem  önceleri virüs var diye dışarı çıkarmadı.Zaten sonra da dışarı çıkma yasağı geldi.  

          Geçen çarşamba günü bize izin çıktı. Aman Allah'ım  inanamıyorum ! Parka koştum. Ağaçlar yemyeşil,  rüzgarda hafif hafif sallanıyor, kuşlar daldan dala zıplayıp duruyordu.

         Yemyeşil çimenlere kendimi attım. Bekçi görse kızacak ama ne yapayım toprağın kokusunu, çimin yumuşaklığını öyle özlemişim ki.. Sırt üstü yatıp ellerimi başımın altına aldım. Güneş sıcacık  ve  pırıl pırıldı. Gözlerimi kapadım, sıcaklığını hissetmek çok güzeldi.

      Kuşlar bir orkestra gibi en güzel şarkıları söylüyorlar,  uzaktan bir horoz  onlara eşlik ediyordu.

       Vakit fazla yoktu.Gözlerimi açtım ,gökyüzündeki pamucuk bulutları gördüm. Bazısı timsaha, bazısı ise köpeğe benziyordu.

         Allah'ım hiç fark edemediğim  şeyler ne kadar güzelmiş meğer. 

        Yürümenin keyfini çıkara çıkara dondurmacıya doğru ilerledim.

Çizen Safiye Zehra Taş