Bir Öğretmenin Günlüğünden

Annelerin en güzellerine bir program hazırlığı içinde yoğun bir şekilde çalışıyorduk. Çocuklarım da bizim hazırlıkları gördükçe heyecanlanıyor ve içleri kıpır kıpır yerlerinde duramıyorlardı. Ben de çocuklarımdan M.Ege’me;  arkadaşlarıyla akıllı tahtada bir ingilizce oyunu oynamalarını rica ettim. Ege iki arkadaşını seçip oyunu başlattı. Burak tahtanın başında ve sol tarafta aynı zamanda seçenekleri sol eliyle işaretliyordu. Birden M.Ege oyunu durdurdu. Arkadaşları ne oldu Ege diye merakla sordular. Ege kendine yakışan endamıyla 

Arkadaşlar bir dakika. Burak soldan ve sol elini kullanarak oyuna başladı. "Bizler iyi insanlarız, her işimizi sağ ile yapmalıyız ve sağ yoldan yürümeliyiz" dedi. Burağım sağ tarafa geçti elini değiştirdi. Benim gözlerim doldu. Elimdeki işi yaparken içimden bağıra bağıra Allah'a şükrediyor, üstadıma şükranlarımı sunuyordum. Sonra aklıma Üstadımın (Bediüzzaman Dede)  o sınıfta bana verdiği altınlar geldi. "İşte bu dedim. O altınlar benim çocuklarım" dedim ve artık yüreğimin hıçkırıklarını tutamıyordum.

Nur Damlaları sınıfı 2013