Nazlı ve Arkadaşları


 

Nazlı namaz kılmayı çok istiyordu ama bunu annesine ve arkadaşlarına nasıl söyleyebilirdi. Çünki Nazlı onlardan çok utanıyordu.

Nazlı o gün bahçeye çıkmıştı bahçede her zaman olduğu gibi yine tek başınaydı ve az ileride konuşan kendinden yaşça büyük ablalar gördü onların yanına doğru yöneldi.

Nazlı ablaları çok sevmişti, selam vererek onların konuşmalarını dinlemeye başladı. Nasıl bir tevafuktu bu, namaz konusundan konuşuyorlardı.

Namazın bizim dinimizin direği olduğunu ve Rabbimizin bize emrettiğini anlatıyorlardı. Nazlı bunları duyunca namaz kılma isteği bir kat daha artmıştı.

O gece çok düşündü ve artık bunu annesine söyleyecekti, karar vermışti ama sabah kalktığında bu kararından vazgeçmişti. Sanki bunu anneme söyleyemem diye düşündü. Nazlı bu olaydan çok etkilenmişti.i Kimdi Nazlıyı bu kararından vazgeçiren? Çok düşünmüştü ama bulamamıştı. Bahçeye çıktığında ablalar yine aynı yerde konuşuyorlardı. Nazlı yine onların yanına gitmişti. Onlar da bu kez nefsimizden bahsediyorlardı. Nefsimizin bizim Rabbimize uymamızı istemediğini, biz Rabbimize yöneldiğimizde bizi bu kararımızdan vazgeçirdiğini... Nazlı artık anlamıştıki bunu ona nefsi diyordu. O'nu nefsi vazgeçiriyordu annesine söylemekten ama Nazlı artık ona uymayacaktı. Hemen eve gidip annesine söylemek istemişti. Eve gittiğinde annesi öğlen namazını kılıyordu. Annesinin namazını bitirmesini bekleyemeyecekti o kadar heyecenlıydı. Annesinin namazı bitmişti. Nazlı annesinin yanına giderek "anne ben de artık namaz kılmak istiyorum" dedi. "Ben de artık Rabbime yönelmek istiyorum" dedi. Annesi bu duruma çok sevinmişti. Nazlı kalkıp güzel bir şekilde annesiyle birlikte abdest alarak öğlen namazını kılmaya başladı. Nazlı hem annesini sevindirmişti en önemlisi de Rabbimizin rızasını kazanmıştı. İşte o günden sonra çok mutlu olmuştu. Artık arkadaşlarından utanmasına da gerek yoktu. Çünkü kötü birşey yapmamıştı. Rabbimiz istediği için yapmıştı. Arkadaşları Nazlı'yı çok mutlu görüyorlardı. Kendi aralarında "Nazlı şimdiye kadar hiç bu kadar mutlu değildi" diyorlardı. Şunu da düşünmüşlerdi . "Acaba Nazlı'ya söylesek bize de namaz kılmasını öğretir mi?" diye konuşuyorlardı ve bunu Nazlıya söylemeye karar verdiler. Nazlı, arkadaşları bunu söyleyince çok mutlu olmuştu onlara hemen namaz kılmasını öğretmişti. Nazlı ve arkadaşları artık çok mutluydu...

 

Yazan: SÜMEYYA GEMİCİ



Yorumlar

255 karakter kaldı

Üye girişi yap ve yorumla » Üyeliksiz yorumla »