Kar Geldi Müjde Getirdi..

Kainat yine beyaz sayfasına, beyaz örtüsüne bürünmüştü.Her yerde bir sessizlik hakimdi. Çocukların cıvıl cıvıl sesleri dışında... Kış mevsiminin gelmesi en çok çocukları sevindirmişti. Kar topu oynayan, kardan adam yapan çocuklar ile doluydu her yer.

Odasının küçük penceresinden yere düşen bembeyaz "karlar"ı izliyordu Asya Nur. Her yer beyaza bürünmüştü. Başına şapkasını,kabanını ve eline eldivenlerini giyerek diğer çocuklar gibi bahçeye koştu. Büyük bir kardan adam yapmayı istiyordu. O anda geçen yaz diktikleri ağaç ilişti gözüne. Diğer ağaçlara ,karınca ve kuş yuvalarına çevirdi yüzünü, hüzünlendi. Çok soğuktu, her şeyin üzeri beyaz karlarla kaplıydı. Bu durum onu çok üzmüştü. Artık kardan adam yapma isteği de kalmamıştı içinde. Gözleri doldu, içi burkuldu. Ağacın yere düşen kırık dalını eline alıp eve koştu.

-"Anneciğim keşke hep yaz olsa kar yağmasa belki o zaman çiçekler solmaz ,böcekler ölmezdi" dedi.

Annesi Asya’nın elinden kuru çubuğu aldı. Ve bahçeye geri döndüler.-

"Ağaçları yapraksız ,çiçeksiz ve meyvesiz görmek seni çok üzmüş olmalı kızım."

-"Evet anneciğim, bizler kar yağdığı zaman çok seviniyoruz ,eğleniyoruz fakat ağaçlar, kuşlar böcekler, çiçekler hepsi yok oluyor üzerleri karlarla kaplanıyor" dedi.

Nuriye Hanım elindeki çubukla karları kenara çekti; önce toprağı gösterdi Asya’ya, sonra da geçen yaz diktikleri ağacı .

-"Mesela bu ağaç ekilmeden önce küçücük bir tohumdu bahar gelince fırtınalı yağmur çamurlu toprak altında çok güzel bir ağacın ve rengarenk çiçeklerin gülücükleri saklanmıştı. Yaz gelince ise saklandıkları yerden çıkmış ve bütün güzellikleri ile kendilerini bize sunmuşlardı. Her şeyin sahibi olan ,küçücük böceklerin rızkını unutmayan ,merhametlilerin en merhametlisi olan Rabbimiz şefkatiyle onları koruyor. Biz "kar"ı soğuk ve tatsız olarak düşünüyoruz Asyacığım, halbuki bu soğuk ve tatsız gibi görünen perdesi altında şeker gibi tatlı meyveler saklı hem insanlar hem hayvanlar için.

-"Nasıl meyveler saklanabilir ki kar yağınca ne meyve oluyor ağaçlarda ne de çiçekler."

-Kışın ağır şartları, haşin tahribatı arkasında Rabbimiz nazik çiçeklerin, bitkilerin ve bunlara arkadaşlık eden nazenin hayvancıkları korumak için bu hayattaki vazifelerinden onları alıyor ve yeni bir bahara zemin hazırlıyor, mikroplar ölüyor, toprak tıpkı bir anne gibi Allah’ın emri ile bitkileri saklıyor.Yani hiçbir şey yok olmuyor canım kızım.Rabbimiz yarattığı her bir şeye çok vazifeler vermiş ve her bir vazifede çok neticeler verdiriyor. Bitkilere,hayvanlara, mevsimlere verdiği vazifeler bize çirkin kötü gibi görünüyorsa da sonucu güzel oluyor. Biz çevremize baktığımız da böcekleri ölmüş,kuşları göç etmiş, çiçekleri solmuş olarak görsekte Rabbimiz çok merhametli. Ve yarattığı her şeyde bir güzellik yaratıyor. Bizim çirkin gibi gördüğümüz hoşumuza gitmeyen şeylerin bile sonucu güzel oluyor.

-Atmaca kuşunu hiç duydun mu Asyacığım?

-Hayır anneciğim?

-Atmaca kuşu serçe kuşunu sürekli kovalar ona musallat olur. Bizler serçe kuşu küçük olduğu için ona acırız. Atmaca kuşuna ise kızarız halbuki bu atmaca kuşu serçeyi kovaladıkça daha iyi uçmayı öğrenir. Yani görünüşte çirkin gibi görsek de sonucunda çok güzel şeyler oluyor. Kainatta hiçbir şey çirkin değildir ve hiçbir şey boş yere hareket etmiyor.

-"Ben böyle hiç düşünmemiştim anneciğim" dedi.

-Artık kış mevsimini ve "kar"ı daha çok seviyorum, çünkü kış mevsimi bana çok güzel müjdeler veriyor diyerek karla oynamaya başladı…

Bu hikayeyi okuyan güzel kardeşlerim ; şimdi eğer dışarıda kar yağıyorsa hemen bahçeye koşup karların kapattığı toprağa dokunalım, toprağın altında bizler için saklanmış olan; baharı müjdeleyen meyveleri, ağaçları, çiçekleri düşünelim ve ‘’Rabbimiz şüphesiz ki Sen hiçbir şeyi boşuna yaratmadın ve her şeyi en güzel şekliyle yarattın Sana binlerce kez bu toprak altında gizlenmiş bütün canlı cansız varlıklar sayısınca şükürler olsun’’ diyelim…