Babam ve Ben

 

Benim adım Ömer sevgili arkadaşlar. Yakında 5 yaşımı bitireceğim; az kaldı.

Annem öğretmen benim. Okul olduğu günler sabah annemle birlikte evden çıkıyoruz. 

Beni kreşe bıraktıktan sonra annem okuluna gidiyor.

Benim babam çok güzel şiirler yazıyor. Ama o dışarıya çıkamadığı için hep evde. 

Çünkü o hasta. Onun çok değişik bir hastalığı var. Babam oturamıyor; ya yatıyor ya 

da ayakta duruyor. Ama en çok da yatıyor.

Bazen unutup, "baba hadi dışarı çıkalım" diyorum. Sonra aklıma geliyor; o dışarıya 

çıkamaz ki. Çıksa da ona bir amcanın yardım etmesi gerekir.

Okuldan geldiğimde babam beni bazen ayakta karşılıyor. O zaman çok 

seviniyorum. "Babacım, seni öpmek istiyorum" diyorum.  O da "hadi çık bakalım 

masaya" diyor. Hooop masaya çıkıyorum; canım babama sarılıyorum, öpüyorum.

Bazen de okuldan geldiğimde babam "bak sana çikolata aldım" diyor, bana çikolata 

veriyor. Aslında onu babam almıyor, annem alıp ona veriyor, biliyorum. Ama çikolatayı 

alıp, babama teşekkür ediyorum.

 

Biz babamla çok güzel oyunlar oynarız. O yatarken ben onun üstüne çıkarım. Orada 

oyunlar kurarız. Sonra babama sarılıp üstünde uyurum. Annem kaldırmak istediği 

zaman uyanırsam bile uyuyor gibi yaparım. Öööyle uyuruz babamla.

Bir gün film izliyorduk; tekerlekli sandalyede oturan bir amca ağlıyordu. Babam niye 

ağlamıyordu, onu düşündüm. Babama, "babacığım sen neden ağlamıyorsun?" diye 

sordum.

Babam dedi ki; "Bak yavrum; insanların hepsinin durumu aynı değildir. Kimi insan çok 

sağlıklıdır, kimi insan hastadır. Bazılarının güzel bir evi ve arabası vardır. Bazılarının 

da hiçbir şeyi olmayabilir. Her ne olursa olsun başımıza gelen her olayı Allah bizim 

için hayırla yaratır. O bizim dostumuz ve yardımcımızdır. Bazı olayları biz kötü gibi 

görürüz ama Allah onu da bizim iyiliğimiz için yaratmıştır."

 

"Ayrıca Rabbimiz sabır konusunda da bizim yardımcımızdır. Allah sabırlı insanları 

çok sever. Biz de şikâyet etmeden sabredersek hem Allah’ın emrini yerine getirmiş 

hem güzel ahlâkımız karşılığında Rabbimizin sevgisini ve rızasını kazanmış oluruz. 

Örneğin Eyüp Peygamber çok hastalık çekmiş. Ama o hep sabırla dua etmiş. Allah da 

ona iyileşmesi için yol göstermiş." 

 

Babam bana bunları anlattıktan sonra ben hep dua ediyorum. Okuluma bazen 

Tolga'nın babası, Efe'nin babası geliyor. Benim babam gelemiyor. İnşaAllah babam 

da bir gün gelir okuluma. Ama gelemese de olsun, babam benim hep yanımda. Bir 

gün okuldan geldiğimde babam yatağında yoktu. Odalarda da yoktu; o zaman çok 

üzülmüştüm. Meğer babam bana şaka yapmış; saklanmış. Onu kapının arkasında 

görünce ne kadar çok sevinmiştim:)

 

 

 

Allah'ım babamı iyileştir. Hem sabretsin hem de iyi olsun. O hep yanımda olsun, ben 

de hep onun üstünde olayım :)