Fedakâr Anneler

Ben bir tayım; yani bir at yavrusuyum. Resimde yanımda gördüğünüz de benim canım annem.

Bugün çok dolaştık ve ben çok yoruldum. Anneme "anneciğim beni sırtına alır mısın?" diye sordum. Beni öptü ve sırtına oturttu.

Bakın annem beni nasıl sırtında taşıyor. Anneler çok fedakâr oluyor. Yorulsa bile "hadi yavrum sırtımdan in, çok yoruldum" demiyor.

Atlar da böcekler de aslanlar da, kurbağalar da kuşlar da yani anne hayvanların hepsi yavrularını bir şekilde taşıyarak koruma altına alıyorlar.

Biz yavrular yeterince büyüyene kadar, annelerimiz bizim her ihtiyacımızı eksiksiz karşılıyorlar. Bazen çok zorluk çekiyorlar, hatta bazı anne hayvanlar kendi canlarını tehlikeye bile atabiliyorlar. Ama onlar anne; Allah onlara çok güçlü bir koruma duygusu veriyor.

Tabiattaki bütün canlılarda bu koruma duygusunu ve fedakâr davranışları görebiliriz. Ama onları yönlendiren, onlara bu duygu ve davranışları ilham eden Rabbimizdir.

Çevrenize baktığınızda ya da televizyondaki hayvan belgesellerinde gördüğünüz bütün canlılarda siz de benzer davranışlara şahitlik edebilirsiniz. Ama önemli olan ne biliyor musunuz arkadaşlar? Bu şaşırtıcı örnekler üzerinde düşünmek. O zaman, Allah'ın canlılar üzerindeki kontrolünü açıkça görebilir, O'nun gücünü kavrayabiliriz.

Her canlı Allah'ın koruması altında. Allah her canlıya nasıl davranacağını ilham ediyor ve onlar da buna uyuyor, itaatle boyun eğiyorlar. Rabbimiz Kur'an'da şöyle buyuruyor:

Göklerde ve yerde bulunanlar O'nundur; hepsi O'na 'gönülden boyun eğmiş' bulunuyorlar. (Rum Suresi, 26)