Elif Gözünü Satmayı Öğreniyor

Elif sabahın ilk ışıklarıyla gözlerini açtı. Hemen yatağından çıkarak; "Bismillahirrahmanirrahim" dedi. Bugün her zamanki gibi çok güzel bir gün...Hemen odamı toplayıp elimi yüzümü yıkamalıyım. Bu gün büyük gün,dedi kendi kendine çok heyecanlıydı ve kalbi güm güm atıyordu. Misafirleri gelecekti ve içinde en sevdiği arkadaşı da vardı. Hemen odasını toparlayıp elini yüzünü yıkadı. Mutfaktan sesler geliyordu. Annesi gelecek olan misafirler için hazırlık yapıyordu.

Elif:Anneciğim yardıma ihtiyacın var mı?

Annesi Elif'in bu düşünceli hareketini çok beğenmişti. Elif'; Evet kızım! Benim hazırladıklarımı masaya götürebilirsin.

Elif:Tabiki anneciğim hemen. Zeynep'in gelmesi uzun sürer mi acaba?

Annesi gülümseyerek; Hayır kızım kahvaltıya geliyorlar.Bir saat içinde gelirler inşallah.

Elif heyecanla; Anneciğim Zeynep'e yarışmadan kazandığım kitabımı göstereceğim ve onu okuyacağım.

Annesi; "Aferin kızıma! Ben de arkadaşımla biraz sohbet ederim"dedi. Elif'in annesi ve Zeynep'in annesi, Zeynep'le Elif gibi iyi arkadaşlardı.Elif:Ben herşeyi taşıdım.Bunlar neden gelmediler ki hala derken zil çaldı ve Elif koşarak kapıya gitti.Boyu kapının mandalını açmaya henüz yetişmiyordu ve annesini bekledi.Annesi geldi ve kapıyı "Bismillahirrahmanirrahim" diyerek açtı.Uzun süre bekledikleri misafirler gelmişti ve hemen içeri aldılar.

Elif,Zeynep'e ve annesine hoşgeldiniz dedikten sonra Zeynep'in elinden tutarak odasına götürdü.Sana bir süprizim var.Bak yarışmadan ne kazandım.Çok güzel bir kitap.Beraber okuyalım mı?

Zeynep: Ama biz okuyamıyoruz ki!Olsun,dedi Elif; Biz de resimlere bakarak okuruz,dedi.Tamam ozaman diyerek okumaya basladılar sevinçle.

Annesi:"Elif,kızım hadi kahvaltıya.Zeynep'le beraber ellerinizi yıkayıp sofraya gelin"diye seslendi.

Elif:"Tamam anneciğim . Kahvaltıdan sonra okumaya devam ederiz inşallah" deyip Zeynep ile birlikte ellerini yıkamaya gittiler. Ellerini yıkadıktan sonra sofraya oturdular. Besmele çekerek,hazırlanan tabaklarındaki yiyecekleri yediler.Elhamdülillah diyerek odalarına gitmek için izin istediler ve kitaplarını okumaya devam ettiler.Daha sonra Elif Zeynep'e bahçeye diktiği çam ağacını göstermek istiyordu.Ama önce annesinden izin alması gerekiyordu.Hemen mutfağa gitti.Annesiyle Zeynep'in annesi çay içiyorlardı.Zeynep'in annesi; "biz geçen hafta 6. Sözden bahsettik ve bir hafta boyunca gözümüzü ve ellerimizi Alah için satacağız inşallah.Ödevimiz bu" derken duydu.Biraz şaşırdı Elif ama bahçe için izin isteyip arkadaşıyla bahçeye çıktılar.İki arkadaş bahçede güzelce vakit geçirdiler.Zaman çabucak geçti ve akşam oldu.Zeynep ve annesi vedalaşarak evlerine döndüler. Elif annesinin yanına gidip mutfağı toplamasına yardım ederken

Anne, ben Allahı çok seviyorum.

Biliyorum kızım dedi annesi.

Ama ben gözlerimi nasıl çıkarıp Allah için satacağım. Ellerimi nasıl satacağım,korkuyorum acır diye...

Annesi "nereden çıktı şimdi bu? nerden duydun bütün bunları ?"diye sormuştu gülümseyerek.

Sen Zeynep'in annesi ile konuşurken duydum.

Aaa! şimdi anladım. Sen bizim dersimizi söylüyorsun. Sen gözlerini Allah için nasıl satıcağını mı bilmek istiyorsun." Diye sordu şefkatle saçlarını okşayarak.

Elif ; Evet anne...Sen Kur'an okuduğunda, kitap okuduğunda, derslerini yaptığında gözlerini Allah için satmış olursun.Kötü şeylerden sakınırsan Allah için satmış olursun.Böyle yaptığında canın acır mı diye sordu Elif'e?

Elif; tabiki hayır anneciğim.Yani bu kadar kolay mı?

-Evet kızım bu kadar kolay.

Tamam o zaman anneciğim. Ben yarışmadan kazandığım kitabı okuyarak Rabbimi sevindirebilirim." Dedi ve koşarak kitabını odasından alıp getirdi ve; Haydi anne gözlerimizi Allaha satalım" dedi...