Siyah inci

Halil ve Hakan o gün okuldan erken gelmişlerdi.Çantalarını eve bırakıp yemeklerini yedikten sonra yola koyuldular. Halil'in babası bir madende çalışıyordu. Halil babasının çalıştığı  iş yerini hiç görmemişti ve babasından çok istemesine rağmen Halil'in maden ocağına gitmesine bir türlü izin vermiyordu. Ama artık Halil büyümüştü ve babası da ona güveniyor olmalıydıki  amcaoğluyla beraber maden ocağına gelmesine  izin verdi ..

İşte bugün Halil için mutlu bir gündü. Amcaoğluyla birlikte babasının işyerini görecek ve bir dağın içine girecekti. Maden ocağı yakın olmasına karşın onlara çok uzak gelmişti.Yolun sonunda babasının çalıştığı yeri gördü.Babası onları maden ocağının kapısında bekliyordu.

Onları görünce:

-Ooo...Hoş geldiniz çocuklar.Yoruldunuz mu?

Halil:

-"Yok baba, pek sayılmaz."dedi.

Hakan dağın içine doğru bakarak:

-Amca içerisi çok mu karanlık?

-"Anladım. Siz içeriyi çok merak ediyorsunuz. Gelin önce sizi gezdireyim."dedi ve içeri girdiler. Lambaların aydınlığında etrafı gezdiler. Her taraf taş yığınları ile doluydu.Halil'in babası biraz gezdirdikten sonra:

-Çocuklar sizi zemin kata da indirmek isterdim lakin orası biraz tehlikeli.Bu yüzden orayı gösteremeyeceğim..Ama gördüğünüz gibi  bu koca dağın içini oyup,şu kara taşlardan çıkarıyoruz. Hakan, eline aldığı kara taşı göstererek:

-Bu değersiz taş için mi bunca zorluğa katlanıyorsunuz?

Halil:

-Yoo,öyle deme Hakan! Allah, elindeki taş bile olsa onu boşuna yaratmamıştır. Kim bilir onun içine ne sırlar gizlemiştir...

Halil'in babası:

-Çok haklısın oğlum ama insanoğlu baktığı herşeye iman (hakikat)gözlüğü ile bakarsa Allah'ın yarattığı herşey ona güzel ve değerli gelir.Ama iman gözlüğü ile bakmazsa o baktığın siyah bir taştan başka bir şey değildir

Hakan:

-Amca ben birşey anlamadım bu işten.Gözlük mözlükten bahsediyorsunuz.Yani gözlük takınca bu taşlar farklı mı gözüküyor.

Halil'in babası eline  bir kaya parçası  alarak:

-"Anlaşıldı çocuklar.Bu mevzuyu dışarı çıkıp sakin bir yerde konuşmalıyız" dedi.

Çocuklar:

-Biz de zaten üşüdük burada, dışarı çıkıp güneşte biraz ısınalım.

Hep beraber dışarı çıkıp  bir yere oturdular.

Halil'in babası  madeni göstererek;

-İşte çocuklar benim işyerim burası.Elimde gördüğünüz bu siyah taş ne kadar  değersiz gözüksede biz onlar için çalışıp emek vererek çıkarıyoruz.Sonra bunlar işlenip elekten geçirilerek  çok kıymetli olan altın elde ediliyor.

Halil:

-Hakan bu taşların böyle görünmesine bakma,onlar çok değerliymiş.

Hakan duyduklarına inamamıştı:

-Gerçekten mi,bu siyah taşlar mı altın oluyor?

-Evet çocuklar inanması zor gibi gözüksede öyle.size bir sır vereyim mi?

Halil ve Hakan hep bir ağızdan:

-Eveeet,dediler.

Halil'in babası:

-Biliyor musunuz çocuklar insanları da böyle düşünebilirsiniz.Tüm insanları bu taşlar gibi düşünün.Eğer insan oğlu Allah'a inanıp,onun emirlerine itaat ederlerse işlenmiş altın gibi çok değerli ve paha biçilmez olurlar.Ama Allah(cc.)'ın emirlerine uymazlarsa şu gördüğünüz normal taştan bile daha değersiz olurlar.Anladınız  değil mi?

Çocuklar:

-Evet,dediler.

-Ne anladınız söyleyin bakalım,dedi Halil'in babası.

Halil:

-Babacığım biz de böyle siyah bir taşken Allah'a olan imanımız ve sevgimizle onun emirlerine itaat ederek işlenip çok değer kazanabiliriz. Bunu anlatmak istedin değil mi?

Halil'in babası:

-Aferin güzel oğluma ben de tam olarak bunu anlatmak istedim.Harikasın. Biraz  bekleyin içerden ceketimi alayım beraberce eve dönelim. Yolda size bununla ilgili hikaye anlatayım. Olur mu?

Çocuklar:

-Yaşasın,dediler.

Halil'in babası ceketini alıp gelince hep birlikte yola koyuldular.Dönerken  hangi hikayeyi anlattığını merak mı ettiniz?Onu da bir sonraki hikayede anlatayım...